کتاب «والدین موثر، فرزند مسئول»

نوشته ی «دکتر دان دینک میر» و «دکتر گری . د . مکی»
ترجمه ی «مجید رئیس دانا»
انتشارات رشد

برداشت من از این کتاب:

سوء رفتار آدم، 4 تا علت کلی داره:

1- می خواد جلب توجه کنه.

نتونسته با روش های مفید و سالم، نظر دیگرانُ به خودش جلب کنه؛

با رفتار های غیر عادی یا آزار دهنده سعی می کنه توجه دیگرانُ به دست بیاره.

شاید اطرافیانش از روی حسادت یا حماقت، به خوبی هاش اخم می کنن و براش رو تُرش می کنن؛ و به بدی هاش می خندن و تأییدش می کنن.

واکنش درست ما در برابر چنین افرادی:

وقتی تقاضای توجه می کنه؛ بهش بی توجه باش.

وقتی داره زندگی عادی شو می کنه حواسش بهت نیست، به خاطر رفتارای خوب و نرمالش بهش توجه نشون بده.

2- می خواد قدرتمند جلوه کنه.

کسی حرفشُ گوش نمی ده، مجبوره زور بگه. ناحقّی کنه.

واکنش درست ما در برابر چنین افرادی:

 وقتی خواسته هاشو منطقی می گه، تا جایی که می تونی انعطاف به خرج بده و حرفشو گوش کن.

اگه زور گفت، داد زد، تهدید کرد، مسخرهَ ت کرد،… همچون ناشنوایان باش!

برای حرفش ارزشی قائل نشو. یه گوشِت در و یکی دیگه دروازه.

مقابله به مثل نکن چون جسورتر می شه. رقیبتُ قوی تر می کنی.

3- می خواد انتقام بگیره.

نه تونسته جلب توجه کنه؛ نه تونسته قدرتشُ بهت اثبات کنه؛

دلسرد و ناامید شده، حرصش گرفته می خواد کلّهَ تو بِکَّــنه!

تا می تونه اذیتت می کنه، بهونه می گیره.

واکنش درست ما در برابر چنین افرادی:

 بهش نشون بده باهاش دشمنی نداری، اما حواست باشه باج ندی!

4- می ترسه مسئولیت کاری رو به گردن بگیره.

با اظهار بی لیاقتی، می خواد  شونه خالی کنه.

شاید به خاطر خطاهاش سرزنش شده.

شاید وقتی از خودش بد می گه، دیگران نازشو می کشن.

واکنش درست ما در برابر چنین افرادی:

 اگه سهل انگاری کرد، خامی کرد، خطا کرد، غفلت کرد، نادونی کرد، حواسش نبود، هول شد،…  بهش فرصت بده جبران کنه.

مثلاً اگه تخم مرغ از دستش افتاد شکست؛ خودتُ بزن به اون راه،

فرصت بده کف آشپزخونه رو تمیز کنه، آثار خرابکاری شو محو کنه و یه تخم مرغ دیگه بیاره.

از قصد که این کارو نکرده، پس دعواش نکن.

اگه مسخرهَ ش کنی اضطراب می گیره نمی تونه رفتارشو اصلاح کنه. اگه ماجرا رو  برای دیگران تعریف کنی باورش می شه که دست و پا چلفتیِ! و تو موقعیت های مشابه، قبل از انتقادِ دیگران خودش شروع می کنه به ایراد گرفتن از خودش.